ఒక గురువారం మధ్యాహ్నం అమెరికా ఆఫీసు లో ఆంధ్రా కొలీగ్ తో అచ్చ తెలుగులో రాజకీయాలు చర్చిస్తుంటే (సొల్లు కొడుతుంటే అని చెప్పొచ్చుగా అనకండి)... మోగింది నా సెల్ ఫోను. ఎవరా అని చూస్తే నా పాత రూం మేట్ ఈశ్వర్.
"సర్ ! నేను ఈశ్వర్. రేపు మధ్యాహ్నం లంచ్ కి మన రూం కి ఒచ్చేయండి" అన్నాడు ఫోన్ తీయగానే. సరే రేపు ఫ్రైడే - ఆఫీసు లో అస్సలు పని చెయ్యకుండా.. పదకొండింటి మీటింగ్ అటెండ్ అయ్యి - రెండు గంటలు మంచి రెస్టారెంట్ లో లంచ్ చేసి- కుదిరితే కునుకి తీసి - టైం షీట్ వేసి గంట ముందరే బయటకు జారుకోడం మా అందరికీ అలవాటు. అలాంటి ఫ్రైడే లంచ్ సాధారణంగా నేను రాను మీరు వెళ్ళండి అని మా టీం కి చెప్పాలంటే నాకు మనసొప్పదు, నాకేమిటి టీం లో ఎవ్వరికీ మనసొప్పదు. కానీ మనోడు చెప్పిన పద్ధతి చూస్తే ఏదో ముఖ్యమైన విషయం లాగానే వుంది.
"ఏమిటి విషయం?" అన్నాను.. మేటర్ ని బట్టి పోస్ట్ పోన్ చేసే అవకాశం ఉందేమో కనుక్కుందామని.
"రేపు ఒస్తారుగా ? అప్పుడు చెప్తా!", అన్నాడు గొంతులో మాంచి ఉత్సాహం వినిపించింది.
"సరే, రేపు బయలుదేరే ముందు రింగ్ ఇస్తాలే.." అని పెట్టేసి ఆలోచనలో పడ్డా..
మనోడు కొంచెం మొహమాటస్తుడు, ఏదైనా అడగాలంటే ఒక్కో సారి ఇలా లంచ్ కి పిలిచి అప్పుడు మెల్లిగా విషయంలోకి వెళ్తాడు. మళ్ళీ ఎవరికో సాయం చేస్తున్నాడు కామోసు, మన అవసరం పడుంటుంది అనుకున్నా. నెక్స్ట్ డే లంచ్ టైం లో వెళ్తే మనోడు రెగ్యులర్ గా చేసే బిర్యానీ, బంగాళా దుంప కర్రీ విత్ జీడిపప్పు.. రెడీ గా వడ్డించాడు.. విషయం కనుక్కోవాలని కుతూహలంగా వున్నా, మనోడు ప్రోటోకాల్ అయితే గాని మేటర్ లోకి రాడని.. లంచ్ మొదలెట్టి
"ఏంటి మేటర్". అన్నాను.. కుతూహలం ఆపుకోలేక..
"చెప్పిన తరవాత మీరు నవ్వకూడదు" అన్నాడు..
"నవ్వనులే... చెప్పు", అన్నాను.. మనోడు ఇంకా సస్పెన్స్ విప్పలేదని కొంచెం విసుగ్గా...
"మీకు తెలుసుగా.. నాకు మ్యారేజ్ ఫిక్స్ అయ్యిందని?"..
"ఎందుకు తెలీదు, మొన్నే స్వీట్ ప్యాకెట్ తెచ్చావుగా, ఇంటికి పెళ్లి వార్తకి చెప్పడానికోచ్చి".. అని ముందుకు జరిగాను... అనవసరమైన డీటెయిల్స్ లో టైం ఎక్కడ వేస్ట్ చేస్తాడో అని.
"మీరు మరి నవ్వకూడదు, నేను చెప్పింది విని" అన్నాడు..
"ముందు నువ్వు ఏడిపించక విషయం చెప్పు..." అన్నాను కడుపుబ్బరం తట్టుకోలేక...
"నేను కొన్ని కవితలు రాసాను. మీరు అవి ఎలా వున్నాయో చెప్పాలి?" అన్నాడు.
ఇందులో పెద్ద విషయం ఏముంది- అనుకుని మనసులో.
"నేనెందుకు మళ్ళీ సర్టిఫై చెయ్యడం.. నీ కాబోయే భార్య మీదేగా, ఆ అమ్మాయికి వినిపిస్తే పోలా? ఎలాగో రోజంతా మాట్లాడుతూనే ఉంటావుగా", ఈ పాటికి వినిపించే ఉంటాడేమో అన్న అనుమానంతో..
"లేదు సార్. నేను అంత బాగా రాసానో లేదో అని!" కొంచెం నీళ్ళు నమిలాడు...
"ఈ స్టేజి లో ఎలా రాసినా బానే వుంటుంది, వినిపిస్తే ఆ అమ్మాయికి కూడా తప్పకుండా నచ్చుతుంది" అన్నాను.. ఇందులో మన ప్రమేయం ఎందుకు అనుకుంటూ..
"నేను రాసింది నాకు బానే వుంటుంది, కానీ వేరే వాళ్ళకే..." అని కొంచెం గ్యాప్ ఇచ్చి,
"కొంచెం బాగా ఒస్తే ఒక పాట కట్టి ఆ అమ్మాయి ని SURPRISE చేద్దామని" అని పూర్తి చేసాడు ..
"అబ్బో! బావుంది.. పాట రాసి, పాడి ఇంప్రెస్ చెయ్యడం"... అన్నాను.
"సార్! నా గొంతు ఎంత భయంకరమో మీకు తెలుసుగా ..నేను కాదు పాడేది, మనకు తెలిసిన మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ ద్వారా వాళ్ళ టీం లో మనిషితో పాట పాడిస్తా"...
"అబ్బో! మరింకేం", అన్నాను కొంచెం ఆశ్చర్యంగా. మనోడు చాలా ఆలోన్చించే నన్ను పిలిచాడు అన్న నిర్ధారణకి ఒచ్చి.
మనోడు లో నాకు చాలా నచ్చే అంశం అదే.. మనిషి మాంచి నిజాయితీ పరుడు.. మొహమాటానికి కూడా గొప్పలు పోడు.. పైగా మాంచి మర్యాదస్తుడు.. అసలు మా పరిచయమే వెరైటీ గా అయ్యింది....ఆ కధ మళ్ళీ ఎప్పుడో చెప్తా కానీ, అసలు విషయంలో కొస్తే ...
ఈశ్వర్ చాలా సెన్సిటివ్ కుర్రాడు, చాలా ఏళ్ళుగా సంబంధాలు వెతుకుతున్నాడు..ఇప్పుడు కుదిరిన సంబంధం కూడా అప్పుడెప్పుడో పరిచయం వున్న అమ్మాయే..ఈ మధ్య మాట్లాడుతూ వుండగా మ్యాచ్ సెట్ అయ్యిందని చెప్పాడు..
"సరే ఇంతకీ ఏం రాసావో చెప్పు .." అన్నాను నా ఆలోచనలకు కళ్ళెం వేస్తూ......
"నేను ఇంగ్లీష్ లో రాశాను.. చదివినా మీకు అర్ధం కాకపోవచ్చు. కాబట్టి నేనే చదువుతా.." అన్నాడు.. లాప్ టాప్ ఒళ్లో పెట్టుకుని గొంతు సవరించుకుంటూ...
"చదవడం ఏమిటి? ఏకంగా పాడి చూపించు...." అన్నాను..కొంచెం ఆట పట్టిస్తూ ...
"అమ్మో! పాడడమే.హ హ హ హ ...." అని నవ్వాడు... మన వాడికి సిగ్గు ఎక్కువ అయితే అలా నవ్వుతూంటాడు...
"సర్! ఇది ఎలా ఒస్తుందంటే ... వై వై వై... వై వై వై ... అని.. మొదలవ్తుంది"....
"వై థిస్ కోలావేరి పాటలా అన్నమాట ", అనేసాను .. అనాలోచితంగా ... ఆ తరవాత మన వాడి ఫ్లో కట్ చేసినందుకు నాలిక కరుచుకుని ... అసలే ప్రేమలో వున్న కుర్రాడు సిగ్గుపడుతుంటే ... పూర్తిగా చెప్పనియ్యరా వెధవా! అని నాలో నేను తిట్టుకుని... నువ్వు కానీయి అన్నట్లు తల పక్కకి ఊపాను...
"అదే INSPIRATION అనుకోండి... కాకపోతే వై వై వై .. నువ్వే నాలో సగమై.. వై వై వై నాకే ఇంత చేరువై..అలా వొస్తుందన్న మాట.." అని రాగం తీస్తూ చెప్పాడు....
"బానే వుంది, ఇంకా ఏమి రాశావు", అన్నాను..
"పిల్ల పేరు బంగారు... పిల్ల కేమో కంగారు..లంచ్ కేమో కోడిగుడ్డు .. పిల్ల ఏమో వెరీ గుడ్డు..." లాంటి కొన్ని పదాలతో ఒక పది పన్నెండు లైన్ లు కవిత లాంటి పాట వినిపించాడు. నేను మళ్ళీ రిలేట్ చేసుకోలేనేమో అని.. అమ్మాయిని ముద్దుగా బంగారు అని పిలుచుకుంటాడని, అమ్మాయికి గుడ్డు అంటే ఇష్టమని, అందరి దృష్టిలో గుడ్ గర్ల్ లా ఉంటుందని చెప్పుకుంటూ వెళ్తున్నాడు...
మనవాడు మాట్లాడుతూ వున్నా నేను మళ్ళీ ఆలోచనల్లో పడ్డాను...మా రోజుల్లో పెళ్ళికి ముందర కుర్రాళ్ళు పడ్డ కష్టాలు ప్లేట్ లో ఎన్నో గుండ్రాలు తిరిగి పన్నెండేళ్ళ వెనక్కి తీసుకెళ్ళాయి..
తనకి నచ్చిన పాటలన్నీ రికార్డు చేసి CD ప్రెసెంట్ చెయ్యడం అయితే అందరూ చేసేవాళ్ళు..
కొందరు ముందుకెళ్ళి SURPRISE గిఫ్ట్ లు ప్రెసెంట్ చేసేవాళ్ళు...
సొంత కష్టంతో ఏదో ఒకటి ఇవ్వాలనే మొగవాళ్ళు ఆ కాలంలో కూడా తక్కువే...
కొంచెం మాంచి ప్రేమికులు -- దానికి తోడు భావుకులు ఐన మగాళ్ళు అయితే ఒకటో రెండో కవితలు జొప్పించడం.
అందరిలో హై లైట్ -అప్పట్లో నా రూం మేట్ వెంకీ అయితే ఒక కవితల పుస్తకమే స్వదస్తూరి తో రాసి ప్రెసెంట్ చేసాడు...
మనం మాత్రం తక్కువ తిన్నామా.. కొన్ని కవితలు అలవోకగా అలా చెప్పి.. మరి కొన్ని ఈ -మెయిల్స్ లో నింపి...
ఇంత కన్నా గొప్ప గా చెయ్యాలని... ఒక చిన్న ఫిలిం తియ్యడానికి కూడా తయ్యారయ్యా...
పైగా నాకున్న ఒక్కగానొక్క ఫ్రెండ్..(మాట వినే వాడు..సీక్రెట్ గా ఉంచే వాడు) రామ్ గాడికి ఒక డొక్కు కాం-కార్డర్ ఇచ్చా... రక రకాల డ్రెస్సులు... రక రకాల ఫోజులు ... ఒకటి రెండు పాటలకు స్టెప్పులు.... ఇవన్నీ చేసినా...పెద్దగా REACTION చూపించని రామ్ గాడు ... వాడి ఫోటోగ్రఫీ.... నేను చేసేది అతి ఏమో అని అనుమానం ఒచ్చేది.
షూట్ చేసినవి ప్లే చేసి చూస్తుంటే "ఇవన్నీ అవసరమా?" అన్న రామ్ గాడి డైలాగ్ కి..నాకు తిక్కరేగి
కాబోయే పెళ్ళాన్ని ఇంప్రెస్స్ చెయ్యకపోయినా .. వీడిని తప్పకుండా ఇంప్రెస్స్ చెయ్యాలని చెప్పి..ఆఫీసు లో ఇద్దరు ఫ్రెండ్స్ ని పిలిచి.. కొంచెం మందు పోసి.. ఎక్కడా చెప్పకండి అని ఒట్టు పెట్టించుకుని నేను చెయ్యబోయే స్టంట్ .. డీటెయిల్ గా చెప్పాను.. ఇంతకీ స్టంట్ ఏమిటంటే నేను రెండు కార్ల మీద కాలు పెట్టి నించుంటే వాళ్ళు ఆ కార్లని స్లో గా డ్రైవ్ చెయ్యాలి .. సమాంతరంగా... (మీకు గీతాంజలి గుర్తుకొచ్చిందా..అదే INSPIRATION ) ఇలాగే...టెన్నిస్ ఆడుతూ..కొన్ని షాట్స్ తీసి... గ్రీకు వీరుడు పాటకి మిక్స్ చేసి ఒక చిన్న షో రీల్ తీద్దామని ఐడియా అనుకోండి...
కానీ చివరకి ఎన్ని తీసినా రామ్ గాడి EXPRESSION మార్చలేక పోయినందుకు,,, ఏ మాత్రం ఇంప్రెస్స్ చెయ్యలేకపోయినందుకు.. నా షో రీల్ ఆ పాత డొక్కు కాం-కార్డర్ లో మూత పెట్టేసా...ఫ్లాష్ బ్యాక్ లో నా విషాద గాధకి ముగింపు కార్డ్ వేసి.. మన వాడికి హిత బోధ మొదలెట్టా...
"చూడు ఈశూ! ఆలోచన చాలా బావుంది... కానీ ఇవన్నీ సక్సెస్ ఫుల్ గా చేసేవాళ్ళు తక్కువే వుంటారు...నీ ప్రయత్నం నువ్వు చెయ్యి.. సాహిత్యం లో హెల్ప్ కావాలంటే నన్ను పింగ్ చెయ్యి ".. అన్నాను...
"తెలుసు సర్! మీకు తెలుగు మీద బానే పట్టు వుంది కదా! మీరు హెల్ప్ చేస్తారని..మీకు మాత్రమే చెప్తున్నా..అయ్యే వరకు ఎవరికీ తెలియకూడదు.." అన్నాడు..
"అవునులే..అందరూ ఆట పట్టిస్తారు..సరే మనం మళ్ళీ సిట్టింగ్ వేసుకుందాం.. ", అని సెల్ లో టైం చూసుకుని బై చెప్పి ఆఫీసుకి బయలుదేరా... మనకొచ్చిన మోస్తరు తెలుగు కే మనోడికి అలా అనిపించి నందుకు..మనసులో మురిసిపోతూ..
ఆఫీసు కి డ్రైవ్ చేస్తూ ఈశూ ఇంత భావుకత తో ఇలా ఉంటాడని ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ అనిపించలే. అయినా ప్రేమ లో వున్న ప్రతీ వాడు కాళిదాసే కదా.. అలాగని సాహిత్యం గురించి నేను మొదలెట్టి ఏమైనా సజెస్ట్ చేస్తే ఎలా తీసుకుంటాడు...కొంచెం "కుక్క పిల్లా,,, అగ్గి పుల్లా .. సబ్బు బిల్లా.." టైపు లో వుంది అంటే హర్ట్ అవుతాడేమో.... అయినా అప్పుడెప్పుడో చూసిన అమ్మాయి గురించి ఇప్పుడు ఎలా వర్ణిస్తాడు. మనోడు మళ్ళీ మేటర్ డిస్కస్ చేస్తే అప్పుడు ఆలోచిద్దాము ఏం చెప్పాలో అని అక్కడితో ఆ విషయం మర్చిపోయాను ...
(ఇంకా వుంది ఈ లవ్ స్టొరీ )
"సర్ ! నేను ఈశ్వర్. రేపు మధ్యాహ్నం లంచ్ కి మన రూం కి ఒచ్చేయండి" అన్నాడు ఫోన్ తీయగానే. సరే రేపు ఫ్రైడే - ఆఫీసు లో అస్సలు పని చెయ్యకుండా.. పదకొండింటి మీటింగ్ అటెండ్ అయ్యి - రెండు గంటలు మంచి రెస్టారెంట్ లో లంచ్ చేసి- కుదిరితే కునుకి తీసి - టైం షీట్ వేసి గంట ముందరే బయటకు జారుకోడం మా అందరికీ అలవాటు. అలాంటి ఫ్రైడే లంచ్ సాధారణంగా నేను రాను మీరు వెళ్ళండి అని మా టీం కి చెప్పాలంటే నాకు మనసొప్పదు, నాకేమిటి టీం లో ఎవ్వరికీ మనసొప్పదు. కానీ మనోడు చెప్పిన పద్ధతి చూస్తే ఏదో ముఖ్యమైన విషయం లాగానే వుంది.
"ఏమిటి విషయం?" అన్నాను.. మేటర్ ని బట్టి పోస్ట్ పోన్ చేసే అవకాశం ఉందేమో కనుక్కుందామని.
"రేపు ఒస్తారుగా ? అప్పుడు చెప్తా!", అన్నాడు గొంతులో మాంచి ఉత్సాహం వినిపించింది.
"సరే, రేపు బయలుదేరే ముందు రింగ్ ఇస్తాలే.." అని పెట్టేసి ఆలోచనలో పడ్డా..
మనోడు కొంచెం మొహమాటస్తుడు, ఏదైనా అడగాలంటే ఒక్కో సారి ఇలా లంచ్ కి పిలిచి అప్పుడు మెల్లిగా విషయంలోకి వెళ్తాడు. మళ్ళీ ఎవరికో సాయం చేస్తున్నాడు కామోసు, మన అవసరం పడుంటుంది అనుకున్నా. నెక్స్ట్ డే లంచ్ టైం లో వెళ్తే మనోడు రెగ్యులర్ గా చేసే బిర్యానీ, బంగాళా దుంప కర్రీ విత్ జీడిపప్పు.. రెడీ గా వడ్డించాడు.. విషయం కనుక్కోవాలని కుతూహలంగా వున్నా, మనోడు ప్రోటోకాల్ అయితే గాని మేటర్ లోకి రాడని.. లంచ్ మొదలెట్టి
"ఏంటి మేటర్". అన్నాను.. కుతూహలం ఆపుకోలేక..
"చెప్పిన తరవాత మీరు నవ్వకూడదు" అన్నాడు..
"నవ్వనులే... చెప్పు", అన్నాను.. మనోడు ఇంకా సస్పెన్స్ విప్పలేదని కొంచెం విసుగ్గా...
"మీకు తెలుసుగా.. నాకు మ్యారేజ్ ఫిక్స్ అయ్యిందని?"..
"ఎందుకు తెలీదు, మొన్నే స్వీట్ ప్యాకెట్ తెచ్చావుగా, ఇంటికి పెళ్లి వార్తకి చెప్పడానికోచ్చి".. అని ముందుకు జరిగాను... అనవసరమైన డీటెయిల్స్ లో టైం ఎక్కడ వేస్ట్ చేస్తాడో అని.
"మీరు మరి నవ్వకూడదు, నేను చెప్పింది విని" అన్నాడు..
"ముందు నువ్వు ఏడిపించక విషయం చెప్పు..." అన్నాను కడుపుబ్బరం తట్టుకోలేక...
"నేను కొన్ని కవితలు రాసాను. మీరు అవి ఎలా వున్నాయో చెప్పాలి?" అన్నాడు.
ఇందులో పెద్ద విషయం ఏముంది- అనుకుని మనసులో.
"నేనెందుకు మళ్ళీ సర్టిఫై చెయ్యడం.. నీ కాబోయే భార్య మీదేగా, ఆ అమ్మాయికి వినిపిస్తే పోలా? ఎలాగో రోజంతా మాట్లాడుతూనే ఉంటావుగా", ఈ పాటికి వినిపించే ఉంటాడేమో అన్న అనుమానంతో..
"లేదు సార్. నేను అంత బాగా రాసానో లేదో అని!" కొంచెం నీళ్ళు నమిలాడు...
"ఈ స్టేజి లో ఎలా రాసినా బానే వుంటుంది, వినిపిస్తే ఆ అమ్మాయికి కూడా తప్పకుండా నచ్చుతుంది" అన్నాను.. ఇందులో మన ప్రమేయం ఎందుకు అనుకుంటూ..
"నేను రాసింది నాకు బానే వుంటుంది, కానీ వేరే వాళ్ళకే..." అని కొంచెం గ్యాప్ ఇచ్చి,
"కొంచెం బాగా ఒస్తే ఒక పాట కట్టి ఆ అమ్మాయి ని SURPRISE చేద్దామని" అని పూర్తి చేసాడు ..
"అబ్బో! బావుంది.. పాట రాసి, పాడి ఇంప్రెస్ చెయ్యడం"... అన్నాను.
"సార్! నా గొంతు ఎంత భయంకరమో మీకు తెలుసుగా ..నేను కాదు పాడేది, మనకు తెలిసిన మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ ద్వారా వాళ్ళ టీం లో మనిషితో పాట పాడిస్తా"...
"అబ్బో! మరింకేం", అన్నాను కొంచెం ఆశ్చర్యంగా. మనోడు చాలా ఆలోన్చించే నన్ను పిలిచాడు అన్న నిర్ధారణకి ఒచ్చి.
మనోడు లో నాకు చాలా నచ్చే అంశం అదే.. మనిషి మాంచి నిజాయితీ పరుడు.. మొహమాటానికి కూడా గొప్పలు పోడు.. పైగా మాంచి మర్యాదస్తుడు.. అసలు మా పరిచయమే వెరైటీ గా అయ్యింది....ఆ కధ మళ్ళీ ఎప్పుడో చెప్తా కానీ, అసలు విషయంలో కొస్తే ...
ఈశ్వర్ చాలా సెన్సిటివ్ కుర్రాడు, చాలా ఏళ్ళుగా సంబంధాలు వెతుకుతున్నాడు..ఇప్పుడు కుదిరిన సంబంధం కూడా అప్పుడెప్పుడో పరిచయం వున్న అమ్మాయే..ఈ మధ్య మాట్లాడుతూ వుండగా మ్యాచ్ సెట్ అయ్యిందని చెప్పాడు..
"సరే ఇంతకీ ఏం రాసావో చెప్పు .." అన్నాను నా ఆలోచనలకు కళ్ళెం వేస్తూ......
"నేను ఇంగ్లీష్ లో రాశాను.. చదివినా మీకు అర్ధం కాకపోవచ్చు. కాబట్టి నేనే చదువుతా.." అన్నాడు.. లాప్ టాప్ ఒళ్లో పెట్టుకుని గొంతు సవరించుకుంటూ...
"చదవడం ఏమిటి? ఏకంగా పాడి చూపించు...." అన్నాను..కొంచెం ఆట పట్టిస్తూ ...
"అమ్మో! పాడడమే.హ హ హ హ ...." అని నవ్వాడు... మన వాడికి సిగ్గు ఎక్కువ అయితే అలా నవ్వుతూంటాడు...
"సర్! ఇది ఎలా ఒస్తుందంటే ... వై వై వై... వై వై వై ... అని.. మొదలవ్తుంది"....
"వై థిస్ కోలావేరి పాటలా అన్నమాట ", అనేసాను .. అనాలోచితంగా ... ఆ తరవాత మన వాడి ఫ్లో కట్ చేసినందుకు నాలిక కరుచుకుని ... అసలే ప్రేమలో వున్న కుర్రాడు సిగ్గుపడుతుంటే ... పూర్తిగా చెప్పనియ్యరా వెధవా! అని నాలో నేను తిట్టుకుని... నువ్వు కానీయి అన్నట్లు తల పక్కకి ఊపాను...
"అదే INSPIRATION అనుకోండి... కాకపోతే వై వై వై .. నువ్వే నాలో సగమై.. వై వై వై నాకే ఇంత చేరువై..అలా వొస్తుందన్న మాట.." అని రాగం తీస్తూ చెప్పాడు....
"బానే వుంది, ఇంకా ఏమి రాశావు", అన్నాను..
"పిల్ల పేరు బంగారు... పిల్ల కేమో కంగారు..లంచ్ కేమో కోడిగుడ్డు .. పిల్ల ఏమో వెరీ గుడ్డు..." లాంటి కొన్ని పదాలతో ఒక పది పన్నెండు లైన్ లు కవిత లాంటి పాట వినిపించాడు. నేను మళ్ళీ రిలేట్ చేసుకోలేనేమో అని.. అమ్మాయిని ముద్దుగా బంగారు అని పిలుచుకుంటాడని, అమ్మాయికి గుడ్డు అంటే ఇష్టమని, అందరి దృష్టిలో గుడ్ గర్ల్ లా ఉంటుందని చెప్పుకుంటూ వెళ్తున్నాడు...
మనవాడు మాట్లాడుతూ వున్నా నేను మళ్ళీ ఆలోచనల్లో పడ్డాను...మా రోజుల్లో పెళ్ళికి ముందర కుర్రాళ్ళు పడ్డ కష్టాలు ప్లేట్ లో ఎన్నో గుండ్రాలు తిరిగి పన్నెండేళ్ళ వెనక్కి తీసుకెళ్ళాయి..
తనకి నచ్చిన పాటలన్నీ రికార్డు చేసి CD ప్రెసెంట్ చెయ్యడం అయితే అందరూ చేసేవాళ్ళు..
కొందరు ముందుకెళ్ళి SURPRISE గిఫ్ట్ లు ప్రెసెంట్ చేసేవాళ్ళు...
సొంత కష్టంతో ఏదో ఒకటి ఇవ్వాలనే మొగవాళ్ళు ఆ కాలంలో కూడా తక్కువే...
కొంచెం మాంచి ప్రేమికులు -- దానికి తోడు భావుకులు ఐన మగాళ్ళు అయితే ఒకటో రెండో కవితలు జొప్పించడం.
అందరిలో హై లైట్ -అప్పట్లో నా రూం మేట్ వెంకీ అయితే ఒక కవితల పుస్తకమే స్వదస్తూరి తో రాసి ప్రెసెంట్ చేసాడు...
మనం మాత్రం తక్కువ తిన్నామా.. కొన్ని కవితలు అలవోకగా అలా చెప్పి.. మరి కొన్ని ఈ -మెయిల్స్ లో నింపి...
ఇంత కన్నా గొప్ప గా చెయ్యాలని... ఒక చిన్న ఫిలిం తియ్యడానికి కూడా తయ్యారయ్యా...
పైగా నాకున్న ఒక్కగానొక్క ఫ్రెండ్..(మాట వినే వాడు..సీక్రెట్ గా ఉంచే వాడు) రామ్ గాడికి ఒక డొక్కు కాం-కార్డర్ ఇచ్చా... రక రకాల డ్రెస్సులు... రక రకాల ఫోజులు ... ఒకటి రెండు పాటలకు స్టెప్పులు.... ఇవన్నీ చేసినా...పెద్దగా REACTION చూపించని రామ్ గాడు ... వాడి ఫోటోగ్రఫీ.... నేను చేసేది అతి ఏమో అని అనుమానం ఒచ్చేది.
షూట్ చేసినవి ప్లే చేసి చూస్తుంటే "ఇవన్నీ అవసరమా?" అన్న రామ్ గాడి డైలాగ్ కి..నాకు తిక్కరేగి
కాబోయే పెళ్ళాన్ని ఇంప్రెస్స్ చెయ్యకపోయినా .. వీడిని తప్పకుండా ఇంప్రెస్స్ చెయ్యాలని చెప్పి..ఆఫీసు లో ఇద్దరు ఫ్రెండ్స్ ని పిలిచి.. కొంచెం మందు పోసి.. ఎక్కడా చెప్పకండి అని ఒట్టు పెట్టించుకుని నేను చెయ్యబోయే స్టంట్ .. డీటెయిల్ గా చెప్పాను.. ఇంతకీ స్టంట్ ఏమిటంటే నేను రెండు కార్ల మీద కాలు పెట్టి నించుంటే వాళ్ళు ఆ కార్లని స్లో గా డ్రైవ్ చెయ్యాలి .. సమాంతరంగా... (మీకు గీతాంజలి గుర్తుకొచ్చిందా..అదే INSPIRATION ) ఇలాగే...టెన్నిస్ ఆడుతూ..కొన్ని షాట్స్ తీసి... గ్రీకు వీరుడు పాటకి మిక్స్ చేసి ఒక చిన్న షో రీల్ తీద్దామని ఐడియా అనుకోండి...
కానీ చివరకి ఎన్ని తీసినా రామ్ గాడి EXPRESSION మార్చలేక పోయినందుకు,,, ఏ మాత్రం ఇంప్రెస్స్ చెయ్యలేకపోయినందుకు.. నా షో రీల్ ఆ పాత డొక్కు కాం-కార్డర్ లో మూత పెట్టేసా...ఫ్లాష్ బ్యాక్ లో నా విషాద గాధకి ముగింపు కార్డ్ వేసి.. మన వాడికి హిత బోధ మొదలెట్టా...
"చూడు ఈశూ! ఆలోచన చాలా బావుంది... కానీ ఇవన్నీ సక్సెస్ ఫుల్ గా చేసేవాళ్ళు తక్కువే వుంటారు...నీ ప్రయత్నం నువ్వు చెయ్యి.. సాహిత్యం లో హెల్ప్ కావాలంటే నన్ను పింగ్ చెయ్యి ".. అన్నాను...
"తెలుసు సర్! మీకు తెలుగు మీద బానే పట్టు వుంది కదా! మీరు హెల్ప్ చేస్తారని..మీకు మాత్రమే చెప్తున్నా..అయ్యే వరకు ఎవరికీ తెలియకూడదు.." అన్నాడు..
"అవునులే..అందరూ ఆట పట్టిస్తారు..సరే మనం మళ్ళీ సిట్టింగ్ వేసుకుందాం.. ", అని సెల్ లో టైం చూసుకుని బై చెప్పి ఆఫీసుకి బయలుదేరా... మనకొచ్చిన మోస్తరు తెలుగు కే మనోడికి అలా అనిపించి నందుకు..మనసులో మురిసిపోతూ..
ఆఫీసు కి డ్రైవ్ చేస్తూ ఈశూ ఇంత భావుకత తో ఇలా ఉంటాడని ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ అనిపించలే. అయినా ప్రేమ లో వున్న ప్రతీ వాడు కాళిదాసే కదా.. అలాగని సాహిత్యం గురించి నేను మొదలెట్టి ఏమైనా సజెస్ట్ చేస్తే ఎలా తీసుకుంటాడు...కొంచెం "కుక్క పిల్లా,,, అగ్గి పుల్లా .. సబ్బు బిల్లా.." టైపు లో వుంది అంటే హర్ట్ అవుతాడేమో.... అయినా అప్పుడెప్పుడో చూసిన అమ్మాయి గురించి ఇప్పుడు ఎలా వర్ణిస్తాడు. మనోడు మళ్ళీ మేటర్ డిస్కస్ చేస్తే అప్పుడు ఆలోచిద్దాము ఏం చెప్పాలో అని అక్కడితో ఆ విషయం మర్చిపోయాను ...
(ఇంకా వుంది ఈ లవ్ స్టొరీ )
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి