ఆది భిక్షువు వాడినేది కోరేది

 ఆది భిక్షువు వాడినేది కోరేది

బూడిదిచ్చేవాడినేది అడిగేది ఏది కోరేది వాడినేది అడిగేది ఏది కోరేది వాడినేది అడిగేది తీపి రాగాల ఆ కోకిలమ్మకు నల్లరంగునలమినవాడినేది కోరేది కరకు గర్జనల మేఘముల మేనికి మెరుపు హంగుకూర్చినవాడినేది అడిగేది ఏది కోరేది వాడినేది అడిగేది తేనెలొలికే పూలబాలలకు మూణ్ణాళ్ళ ఆయువిచ్చినవాడినేది కోరేది బండరాళ్ళను చిరాయువుగ జీవించమని ఆనతిచ్చినవాడినేది అడిగేది ఏది కోరేది వాడినేది అడిగేది గిరిబాలతో తనకు కళ్యాణమొనరింప దరిజేరుమన్మధుని మసిచేసినాడు ... వాడినేది కోరేది వరగర్వమున మూడు లోకాల పీడింప తలపోయుదనుజులను కరుణించినాడు... వాడినేది అడిగేది ముఖప్రీతి కోరేటి ఉగ్గుశంకరుడు... వాడినేది కోరేది ముక్కంటి ముక్కోపి... ముక్కంటి ముక్కోపి తిక్కశంకరుడు ఆది భిక్షువు వాడినేది కోరేది బూడిదిచ్చేవాడినేది అడిగేది ఏది కోరేది వాడినేది అడిగేది

ఒట్టేసి చెప్పవా

 ఒట్టేసి చెప్పవా

ఇంకొక్కసారి ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి ఒట్టి ఊహ కాదని ఈ కొత్త పూల గాలి నమ్మలేక పోతున్నా కమ్మనీ నిజాన్ని బొట్టు పెట్టి పిలవగానె స్వర్గం దిగి వచ్చిందని ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి ఒట్టి ఊహ కాదని ఈ కొత్త పూల గాలి నమ్మలేక పోతున్నా కమ్మనీ నిజాన్ని బొట్టు పెట్టి పిలవగానె స్వర్గం దిగి వచ్చిందని ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి... మ్మ్... మ్మ్... మ్మ్... మ్మ్ ఒకేసారి కలలన్నీ వెలేసాయి కన్నుల్నీ అమావాశ్య కొలువై మోయమంటూ రేయినీ సుదూరాల తారల్ని సుధా శాంతి కాంతుల్నీ వలలు వేసి తెచ్చా కంటి కొనలో నింపనీ చెదరని చెలిమి కి సాక్ష్యమా హృదయము తెలుపగ సాధ్యమా మాయని మమతల దీపమా ఉదయపు తళుకులు చూపుమా నా జాబిలి నీవేనని ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి ల ల ల ల ల లా.అ ల ల ల ల ల లా.అ ల ల ల ల ల లా... అ ల ల ల ల ల లా.అ తుదే లేని కధ కాని గతం కాని స్వప్నాన్ని ఇదే కౌగిలింతై కాలమంతా ఉండనీ నువ్వే ఉన్న కన్నులతో మరే వంక చూడననీ రెప్ప వెనక నిన్నే ఎల్లకాలం దాచనీ యుగములు కలిగిన కాలమా ఈ ఒక గడియను వదులుమా చరితలు కలిగిన లోకమా ఈ జత జోలికి రాకుమా స్వప్నం చిగురించిందని ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి ఒట్టి ఊహ కాదని ఈ కొత్త పూల గాలి నమ్మలేక పోతున్నా కమ్మనీ నిజాన్ని బొట్టు పెట్టి పిలవగానె స్వర్గం దిగి వచ్చిందని ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి ఒట్టేసి చెప్పవా ఇంకొక్కసారి ఇంకొక్కసారి ఇంకొక్కసారి

ప్రియతమా .. నా హృదయమా

ప్రియతమా .. నా హృదయమా

ప్రేమకే ప్రతిరూపమా ప్రేమకే ప్రతిరూపమా నా గుండెలో నిండిన గానమా .. నను మనిషిగా చేసిన త్యాగమా ప్రియతమా .. నా హృదయమా ప్రేమకే ప్రతిరూపమా శిలలాంటి నాకు జీవాన్ని పోసి .. కలలాంటి బ్రతుకు కళతోటి నింపి వలపన్న తీపి తొలిసారి చూపి .. యదలోని సెగలు అడుగంట మాపి నులివెచ్చనైన ఓదార్పు నీవై .. శృతిలయ లాగ జతచేరినావు నువు లేని నన్ను ఊహించలేనూ .. నావేదనంతా నివేదించలేను అమరం అఖిలం మన ప్రేమా... ప్రియతమా .. నా హృదయమా ప్రేమకే ప్రతిరూపమా నీ పెదవి పైనా వెలుగారనీకు .. నీ కనులలోన తడి చేరనీకు నీ కన్నీటి చుక్కే మున్నీరు నాకు .. అది వెల్లువల్లే నను ముంచనీకు ఏ కారుమబ్బు ఎటు కమ్ముకున్నా .. మహా సాగరాలే నిను మింగుతున్నా ఈ జన్మలోనా ఎడబాటు లేదు..పది జన్మలైన ముడే వీడిపోదు అమరం అఖిలం మన ప్రేమా... ప్రియతమా .. నా హృదయమా ప్రియతమా .. నా హృదయమా ప్రేమకే ప్రతిరూపమా ప్రేమకే ప్రతిరూపమా నా గుండెలో నిండిన గానమా .. నను మనిషిగా చేసిన త్యాగమా ప్రియతమా .. నా హృదయమా ప్రేమకే ప్రతిరూపమా

ఆలయాన హారతిలో ఆఖరి చితి మంటలలో

ఆలయాన హారతిలో ఆఖరి చితి మంటలలో రెండిటిలో నిజానికున్నది ఒకటే అగ్నిగుణం ప్రేమ అనే పదాన ఉన్నది ఆరని అగ్నికణం దీపాన్ని చూపెడుతుందో తాపాన బలిపెడుతుందో అమృతమో హాలాహలమో ఏమో ప్రేమ గుణం ఏ క్షణాన ఎలాగ మారునో ప్రేమించే హృదయం ఆలయాన హారతిలో ఆఖరి చితి మంటలలో రెండిటిలో నిజానికున్నది ఒకటే అగ్నిగుణం ఎండమావిలో ఎంత వెతికినా నీటి చెమ్మ దొరికేనా గుండె బావిలో ఉన్న ఆశ తడి ఆవిరి అవుతున్నా ప్రపంచాన్ని మరిపించేలా మంత్రించే ఓ ప్రేమా ఎలా నిన్ను కనిపెట్టాలో ఆచూకి ఇవ్వమ్మా నీ జాడ తెలియని ప్రాణం చేస్తోంది గగన ప్రయాణం యదర ఉంది నడిరేయన్నది ఈ సంధ్యా సమయం ఏ క్షణాన ఎలాగ మారునో ప్రేమించే హృదయం ఆలయాన హారతిలో ఆఖరి చితి మంటలలో రెండిటిలో నిజానికున్నది ఒకటే అగ్నిగుణం

ఆకుండి వారి ఆణిముత్యం నేల రాలిందంట ..

ఆకుండి వారి ఆణిముత్యం నేల రాలిందంట .. 

ఎవరండీ ఆ మాట అంట .... 

ఇక ఈ లోకంలో బాధ్యతలన్నీ తీరి పోయాయని 

ఇహ లోకం విడిచి ఇలా రావోయ్ అని 

పర లోకం లో వున్న పరమేశ్వరుడి పిలిస్తే 

పలకరించ డానికి కైలాసానికి వెళ్లారు .. 

కైలాసంలో.. 

ఏవయ్యా! కోటి సంవత్సరాల తపస్సు చేస్తే కానీ 

నన్ను కరుణించని పరమ శివుడు 

నిండు నూరేళ్ళు పూర్తిగా పూజించని నిన్ను 

ఇలా రప్పించుకోడం లో సూక్ష్మం ఏంటి? 

అని  ఆరా తీస్తున్నాడట నంది .... 

ధర్ముడి వంశం నీదని 

ధర్మానికి అంశే తనదని 

శిలాదుని కి రుద్రుడు ప్రసాదించిన మృత్యుంజయుడు నువ్వైతే 

రుద్రుడే మెచ్చిన వీర భద్రుడు (మంచి వాడు/సుభద్రుని భ్రాత) ఇతడని 

తండ్రి తపోబలం తో అయోనిజుడు  నువ్వైతే 

తండ్రి మాటకు కట్టు బడిన మహా ఘనుడు ఇతడని 

నారదుడు నంది కి సర్ది చెప్పాడట.. 

పరధ్యానం గా వున్న పార్వతీ దేవి 

కంగారు గా లేచి చూసిందట 

కైలాసం లో ఏమిటీ ఎప్పుడూ లేని కోలాహలం 

పరమ శివుడి ధ్యానానికి భగ్నం కలగదుగా! అని ... 

అక్కడ చూస్తే .... 

హరుడు-నరహరుడు (నరులలో శ్రేష్టుడు) కలిసి 

మద్యపానం చేస్తూ ..  పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకున్టున్నారట .. 

పార్వతి దగ్గరికి వెళ్లి విన్నదట కుతూహలంగా .. 

ఇన్ని యుగాలు ఎందుకు జాగు చేసావు 

అదేదో క్షీర సాగర మదనానికి ముందు ఒస్తే 

నీ సాంగత్యంలో గరళాన్ని కూడా 

సరళంగా (సులువు గా) హరించే వాడిని గా అని.. 

(విస్కీ - బీర్ కలిపిన మధు పాత్రలలో సుధని 

తనివి తీరా  తొలి సారిగా ఆస్వాదిస్తూ )

చీర్స్ చెప్పి అక్కున చేర్చుకున్నాడట శివుడు 

మన ఆకుండి వారి ఆణి ముత్యాన్ని .. 

ఇప్పుడు మీకు చెప్పారనుకోండి ఎవరైనా 

ఆకుండి వారి ఆణిముత్యం..  నేల  రాలిందని 

మీరు వాళ్లకు చెప్పండి ..  కాదయ్యా బాబూ 

ఆకుండి వారి ఆణిముత్యం...  కైలాసం చేరిందని 

(నంది:శిలాదుని కొడుకు. శివుని వాహనము అయిన వృషభము. ఇతఁడు కోటిసంవత్సరములు అతినిష్ఠురమైన తపముసలిపి శివుఁడు ప్రత్యక్షముకాఁగా, మరల రెండుకోట్ల సంవత్సరములు తపము ఆచరించునట్లు వరముపొంది శివుని అనుగ్రహము పడసి పార్వతికి పుత్రభావము పొందెను. ఇతనిని నందికేశ్వరుఁడు అనియు అందురు. [ధర్మునికి యామియందు పుట్టిన దుర్గభూమ్యధిష్ఠానదేవత యొక్క రెండవ కొడుకు అని శ్రీమద్భాగవతమునందు చెప్పి ఉన్నది.]

(శిలాదుఁడు: నందీశ్వరుని తండ్రి. జపేశ్వరమున ఇతఁడు రుద్రుని గూర్చి తపము ఆచరించి అయోనిజుఁడును మృత్యుంజయుఁడును అగు నందిని పుత్రుఁడుగా పడసెను.)

(ఆకుండి నరసింహమూర్తి కి అంకితం)