సినేమా పాటలు బాత్రూమ్ లో పాడుకుని, బయటకు ఒచ్చి ఒళ్ళు తుడుచుకుంటూ దీని అర్ధం ఏమిటో అని ఆలోచించే పద్నాలుగేళ్ల వయసులో, అన్నీ చెత్త పాటల మధ్యలో ఒక సారి నా నోట్లో నానిన బాత్రూమ్ పాట సిరివెన్నెల సినెమాలో "విధాత తలపున" అనే అద్భుతమైన పాట. ఆ పాటలో పదాలకి అర్ధం అడిగి మా తెలుగు తల్లి మెత్తటి తిట్లు (మా అమ్మ తెలుగు టీచర్) తిని, ఆ తరవాత ఆవిడ వేసిన అట్లు తిని, ఆవిడ సలహాతో బయటకి వెళ్ళి శబ్ధరత్నాకరం కొని తెచ్చుకుని మరీ ఆ పాటకి అర్ధం వెతుక్కున్నాను.
అప్పటి నించీ వినే ప్రతీ పాటలో సాహిత్యాన్ని వెదకడం, సాహిత్యం బావున్న పాటలకి అర్ధాలు వెతకడం. అడిగినవాడికీ- అడగనివాడికీ సిరివెన్నెల సాహిత్యం వినిపించి విసిగించే జబ్బు పట్టుకుంది. నా సిరివెన్నెల సాహిత్యం బాద తట్టుకోలేక, నన్ను చూస్తే జనాలు పారిపోయే పరిస్థితుల్లో నాకు పెళ్లి అయ్యింది. పెళ్ళైన కొత్తలో నేను చెప్పే సాహిత్యం కబుర్లు శ్రధ్ధగా వింటున్న మా ఆవిడని చూసి, నా అదృష్టానికి మురిసిపోయి ఒక రోజు గబ్బర్ సింగ్ లో పవర్ స్టార్ట్ లా "అరె హో సాంభా! రాసుకో", అని మా ఆవిడకి ఒక కవిత చెప్తే. తెల్ల కాయితం మీద రాయడం మానేసి తెల్ల మొహం వేసుకుని నాకేసి చూస్తోంది. ఆవేశం లో స్పీడుగా చెప్పానేమో, రాయలేక ఇబ్బంది పడి వుంటుందని, ఆలోచించి మళ్ళీ మెల్లగా చెప్పాను. కలం కదలట్లేదని, నాలో కవి ఆవేశపడి.. "ఏం? నిన్నే రాయమంటే, రాయిలా పలకవేం?" అని గదమాయించాను. ఆ దెబ్బకి మా గుంటూరి గుండమ్మ (మా ఆవిడే లెండి), "కొత్త మొగుడు కదా అని మోజులో నీ చెత్త వాగుడు భరిస్తే, అక్కడితో ఆగక.. వినే ప్రతీ పాటకీ సాహిత్యం వెతికి, నాకు దాని అర్ధం చెప్పి, నన్ను హింసించి.. అక్కడితో ఆగకుండా, నన్ను కాథలిక్ స్కూల్ లో చదువుకున్న కాన్వెంట్ పోరిని పట్టుకుని.. నీ దిక్కుమాలిన కవిత రాయమంటావా?.. నీ మమ్మీ.." అని తిట్టి, నా మొహమ్మీదే తెల్ల కాయితం చింపి, పెన్ను బల్లకి గుచ్చి వెళ్ళిపోయింది. చిరిగిపోయిన కాయితం, విరిగిపోయిన పాళీ చూసి.. అమ్మో ఇంకా ఎక్కువ ఆవేశ పడి పవర్ స్టార్ట్ లా పేట్రేగి పోతే మన బతుకు కాయితమో, పాళీనో అయ్యేదని.. బతుకు జీవుడా అని, ఆ రోజు నించీ మా ఆవిడకి తెలుగు రాయమని ఎప్పుడూ చెప్పలేదు.
మా పెద్ద అమ్మాయికి ఏం పేరు పెడదామని ఆలోచించే రోజుల్లో, ఒక సారి సిరి అనే పేరు ప్రస్తావించి.. ఆ తర్వాత మనం ఏ పేరు చెప్తే, అదే పెట్టదేమోనని ఊరుకున్నాను. అప్పుడు మా టీవీ లో "నువ్వొస్తానంటే నేనొద్దంటానా" సినిమా చూసి, అందులో హీరోయిన్ పేరు నచ్చి, మా ఆవిడ సిరి అని ఫిక్స్ అయిపోయింది. ఆ తరవాత మా ఆవిడని పెద్ద అమ్మాయి పేరు నువ్వే పెట్టావని మెప్పించి, రెండో అమ్మాయి పేరు సాహితీ అని పెట్టేలా ఒప్పించాను. అప్పటికే నా ప్రాణ మిత్రుడు వెన్నెల అని వాళ్ళ అమ్మాయికి పేరు పెట్టడంతో, మా అమ్మాయికి వెన్నెల అని పెట్టడం ఇష్టం లేక. మా ఇంట్లో ఎక్కువగా వినిపించే పేర్లు సిరి మరియు సాహితి. ఎందుకంటే అవి మా పెద్దమ్మాయి, చిన్నమ్మాయి పేర్లు కాబట్టి. ఆ తరవాత ఎక్కువగా మా సిరి జపం చేసే దాని స్నేహితురాలి పేరు వెన్నెల. సిరివెన్నెల సాహిత్యం పై నాకున్న అభిమానానికి, ఈ పేర్లతో నాకున్న ఆనుభందానికి ఒక బ్లాగు మొదలెట్టాలని ఎప్పటినించో అనుకుంటున్నా.
ఇదిగో ఇప్పుడు ఇలా కుదిరింది..
ఇందులో అన్నీ సిరివెన్నెల పాటలే వుంటాయి... (ఇక్కడ క్లిక్ చెయ్యండి)
అప్పటి నించీ వినే ప్రతీ పాటలో సాహిత్యాన్ని వెదకడం, సాహిత్యం బావున్న పాటలకి అర్ధాలు వెతకడం. అడిగినవాడికీ- అడగనివాడికీ సిరివెన్నెల సాహిత్యం వినిపించి విసిగించే జబ్బు పట్టుకుంది. నా సిరివెన్నెల సాహిత్యం బాద తట్టుకోలేక, నన్ను చూస్తే జనాలు పారిపోయే పరిస్థితుల్లో నాకు పెళ్లి అయ్యింది. పెళ్ళైన కొత్తలో నేను చెప్పే సాహిత్యం కబుర్లు శ్రధ్ధగా వింటున్న మా ఆవిడని చూసి, నా అదృష్టానికి మురిసిపోయి ఒక రోజు గబ్బర్ సింగ్ లో పవర్ స్టార్ట్ లా "అరె హో సాంభా! రాసుకో", అని మా ఆవిడకి ఒక కవిత చెప్తే. తెల్ల కాయితం మీద రాయడం మానేసి తెల్ల మొహం వేసుకుని నాకేసి చూస్తోంది. ఆవేశం లో స్పీడుగా చెప్పానేమో, రాయలేక ఇబ్బంది పడి వుంటుందని, ఆలోచించి మళ్ళీ మెల్లగా చెప్పాను. కలం కదలట్లేదని, నాలో కవి ఆవేశపడి.. "ఏం? నిన్నే రాయమంటే, రాయిలా పలకవేం?" అని గదమాయించాను. ఆ దెబ్బకి మా గుంటూరి గుండమ్మ (మా ఆవిడే లెండి), "కొత్త మొగుడు కదా అని మోజులో నీ చెత్త వాగుడు భరిస్తే, అక్కడితో ఆగక.. వినే ప్రతీ పాటకీ సాహిత్యం వెతికి, నాకు దాని అర్ధం చెప్పి, నన్ను హింసించి.. అక్కడితో ఆగకుండా, నన్ను కాథలిక్ స్కూల్ లో చదువుకున్న కాన్వెంట్ పోరిని పట్టుకుని.. నీ దిక్కుమాలిన కవిత రాయమంటావా?.. నీ మమ్మీ.." అని తిట్టి, నా మొహమ్మీదే తెల్ల కాయితం చింపి, పెన్ను బల్లకి గుచ్చి వెళ్ళిపోయింది. చిరిగిపోయిన కాయితం, విరిగిపోయిన పాళీ చూసి.. అమ్మో ఇంకా ఎక్కువ ఆవేశ పడి పవర్ స్టార్ట్ లా పేట్రేగి పోతే మన బతుకు కాయితమో, పాళీనో అయ్యేదని.. బతుకు జీవుడా అని, ఆ రోజు నించీ మా ఆవిడకి తెలుగు రాయమని ఎప్పుడూ చెప్పలేదు.
మా పెద్ద అమ్మాయికి ఏం పేరు పెడదామని ఆలోచించే రోజుల్లో, ఒక సారి సిరి అనే పేరు ప్రస్తావించి.. ఆ తర్వాత మనం ఏ పేరు చెప్తే, అదే పెట్టదేమోనని ఊరుకున్నాను. అప్పుడు మా టీవీ లో "నువ్వొస్తానంటే నేనొద్దంటానా" సినిమా చూసి, అందులో హీరోయిన్ పేరు నచ్చి, మా ఆవిడ సిరి అని ఫిక్స్ అయిపోయింది. ఆ తరవాత మా ఆవిడని పెద్ద అమ్మాయి పేరు నువ్వే పెట్టావని మెప్పించి, రెండో అమ్మాయి పేరు సాహితీ అని పెట్టేలా ఒప్పించాను. అప్పటికే నా ప్రాణ మిత్రుడు వెన్నెల అని వాళ్ళ అమ్మాయికి పేరు పెట్టడంతో, మా అమ్మాయికి వెన్నెల అని పెట్టడం ఇష్టం లేక. మా ఇంట్లో ఎక్కువగా వినిపించే పేర్లు సిరి మరియు సాహితి. ఎందుకంటే అవి మా పెద్దమ్మాయి, చిన్నమ్మాయి పేర్లు కాబట్టి. ఆ తరవాత ఎక్కువగా మా సిరి జపం చేసే దాని స్నేహితురాలి పేరు వెన్నెల. సిరివెన్నెల సాహిత్యం పై నాకున్న అభిమానానికి, ఈ పేర్లతో నాకున్న ఆనుభందానికి ఒక బ్లాగు మొదలెట్టాలని ఎప్పటినించో అనుకుంటున్నా.
ఇదిగో ఇప్పుడు ఇలా కుదిరింది..
ఇందులో అన్నీ సిరివెన్నెల పాటలే వుంటాయి... (ఇక్కడ క్లిక్ చెయ్యండి)