నేనింతే అంటే - అంత పొగరా?

నా బ్లాగ్గుకి ఈ టైటిల్ పెట్టాక, నన్ను రక రకాల ప్రశ్నలు వేసారు - టైటిల్ గురించి. అందులో కొన్ని

1. పూరీ సినిమా టైటిల్ అని పెట్టావా? 
2. నువ్వు రవి తేజ అని ఫీలింగా?
3. నేనింతే ఏం పీక్కుంటారు అనా?
4. పోకిరి టైపు "నేనింతే ఒక్క సారి కమిట్ అయితే నా మాట నేనే వినననా?
5. నా ఇష్టం అని చెప్పడానికా?

ఇలాంటి ప్రశ్నలు ఒచ్చాయి. కానీ ఈ టైటిల్ పెట్టినప్పుడు పైన చెప్పినవేవీ అనుకుని నేను పెట్టలేదు.
"నేనింతే" అని రక రకాల expression లతో చెప్పవచ్చు. నా ఉద్దేశం మటుకు నేను నన్ను నేను తెలుసుకునే ప్రయత్నం లో రాసే ఆలోచనలు, కవితలు, అనుభవాలు అన్న మాట.

మనము పుట్టి, బుద్ధి ఎరిగాక మనకు ఎన్నో రకాల సందేహాలు వుంటాయి. చిన్నప్పుడు అన్నీ మనం అర్ధం చేసుకోకపోయినా అమ్మ చెప్పిందనో, నాన్న తిడతాడు అనో, టీచర్ కొడతాడు అనో చేస్తాము. కేవలం భయము, భక్తి లాంటి వాటి వల్ల అన్న మాట. కానీ మన మనసులో దేవుడి గురించి, దెయ్యం గురించి, పూజ గురించి, ఆచారాల గురించి, అలవాట్ల గురించి, సంప్రదాయం గురించీ, అంటరాని తనం గురించీ, చీకటీ గురించీ ఎన్నో అనుమానాలు- భయాలు వుంటాయి. ఆ తరవాత బడి లో చదువుల ప్రవాహం, స్నేహితుల ప్రభావం, పరీక్షలు - ఇవన్నీ పోటీ ప్రపంచంలో మనకి తెలియకుండా గడిచిపోతాయి. మనం ఏమి చేస్తున్నాము, ఎందుకు చేస్తున్నాము అని ఆలోచించం. ఆలోచించినా ఎందుకు చెయ్యాలి అని ఎవ్వరినీ ప్రశ్నించం.   

తరవాత వయసు, శారీరక మార్పులు, ఆకర్షణలు, ప్రేమలు, అలవాట్లు, మత్తులు ఇలాంటి కొన్ని అనుభవాల తో యవ్వనం గట్తెకిస్తాము. మనం మనకి గీయబడిన హద్దుల గీతలని మన శక్తి, తెగింపు, అవకాశం బట్టి మనకొచ్చే థ్రిల్ కోసం దాటాలని ప్రయత్నిస్తాం. అప్పుడు మనకు కొన్ని చెడు అనుభవాలు, చెప్పుకోలేని చరిత్రలు, చెడు మిగిల్చిన జ్ఞాపకాలు కొన్ని తీపి గుర్తులతో పాటూ మనసులో ఉండిపోతాయి. తరవాత మన కాళ్ళ మీద మనం నిలబడే ప్రయత్నం జరుగుతుంది. అక్కడ నించీ అప్పటిదాకా ఇంటికి, బడికి పరిమితమైన ప్రపంచం ఒక్క సారిగా విస్తరిస్తుంది. ఇంక గుర్తింపు కోసం తపన నిరంతరంగా సాగుతూ వుంటుంది. ఉద్యోగాలు, ప్రమోషన్, పెళ్లి, ఇల్లు, పిల్లలు, కారు ఇవన్నీ కూడా మనం కోరుకునే వృత్తాలలో ( CIRCLES) ఒకడిగా గుర్తింప బడడానికి చేసే కృషే. 
ఆ విధంగా కొన్నేళ్ళు గడిచాక మెదడు తొలుస్తూ వుంటుంది. తిండికి లోటు లేదు, డబ్బుకు లోటు లేదు, వుద్యోగం ఉంది, పెళ్ళాం పిల్లలు వున్నారు అయినా ఏదో అసంతృప్తి అనిపిస్తుంది. మన చుట్టూ వున్న అన్నిట్లోనూ వెలితి అనిపిస్తుంది, అందర్లోనూ సమస్యలే కనిపిస్తాయి. సర్డుకుపోవాలని అర్ధం అవుతుంది. జీవితం ఇంతేనా! అని నిర్లిప్తత.

అలాంటప్పుడు కొంత మంది తనలో తాను చూసుకుంటారు. అసలు నేను ఏమిటి? అనే ప్రశ్న మొదలవుతుంది.  అప్పుడు తనని తాను నిజాయితీగా తెలుసుకోవాలి. అంటే తన బలాలు ఏమిటి? బలహీనతలు ఏమిటి? ఏది ముఖ్యం? ఏది ఆనందాన్నిస్తుంది? తన లక్షణాలు ఏమిటి? తను దేనినించి పారిపోతున్నాడు? ఇలా ఆలోచించి "నేనింతే!" అని సంతృప్తి పడాలి.
అంటే తనతో తాను నిజాయితీగా ఉండగలగడం. అలాంటి సంతృప్తి మనిషికి కలిగితే, మనం మనకి ముసుగు వేసుకోడం మానేస్తాము. అంటే మనం తప్పు చేస్తే సమర్ధించం (మన మనసులో) , లోకం కోసం ముసుగు వేసుకున్నా- మన నించి మనం తప్పించుకోము అన్న మాట. ఈ స్టేజి కి రాకపోతే కొంత అలవాట్లకు బానిస అవుతాము.

అల్లాంటి సంతృప్తి తో మొదలు పెట్టాను కాబట్టి "నేనింతే" అని టైటిల్ పెట్టుకున్నాను. మనం మనకి బాగా అర్ధం అయ్యాక, మనకి ప్రపంచం మీద కోపం తగ్గుతుంది. మనకి పక్క మనుషులు కూడా అర్ధం అవుతారు. అదన్న మాట "నేనింతే" అన్న టైటిల్ వెనక కధ.